Er zijn van die studiedagen of trainingen waarbij je collega’s met een zucht op hun stoel ziet neerploffen. “Weer een dag minder om écht werk te doen.” De weerstand tegen het verbeteren van werkprocessen is herkenbaar. Of het nu gaat om het effectiever verwerken van mail, absentieregistratie, of zelfs het gebruik van handige AI-tools, veel collega’s vragen zich af: is het écht de moeite waard om hier tijd in te steken?
Drie jaar geleden werd ik gevraagd om een praatje te houden voor de club van oud-docenten van onze school. Om het een extra lading te geven: het waren ook mijn oud-docenten. Onderwerp van de presentatie (‘vroeger was alles ouder’) waren de veranderingen in ICT en audiovisuele middelen in het onderwijs. Ik vond het een ontzettend leuk onderwerp om uit te diepen. Want wat is er veel veranderd sinds ik zelf in de schoolbanken zat. Alleen: zijn de verandering ook een verbetering?
Zo, dat is een lekkere binnenkomer. En zo is het ook bedoeld. Na bijna 20 jaar in het onderwijs wil ik graag ook een keer een tegengeluid laten horen. Wanneer het onderwijs in het nieuws komt is het meestal in combinatie met de woorden ‘salaris’ en ‘werkdruk’. Niet echt wervende termen om nieuwe collega’s te trekken. En volgens mij ook niet helemaal representatief. Tijd voor een (ongenuanceerd) onderzoek naar bovengenoemde hypothese.
“Is het alweer vijf uur!!!” Helemaal de tijd vergeten!!! Je schuift je nakijkwerk/presentatie/gesprekspartner voor morgen op een stapel op je bureau, schiet in je jas en snelt het gebouw uit. De kinderen moeten worden opgehaald van de opvang, je moet nog boodschappen doen, er wacht iemand thuis enzovoort. Morgen wachten de stapels geduldig op je en ga je verder met die muur van werk die eigenlijk nooit kleiner lijkt te worden (ja in de vakantie want dan zie je hem niet). Ik werd dit zat en bedacht onderstaande afsluitroutine voor mezelf. Wellicht ook wat voor jou?
Multitasken voelt soms als een superkracht. Terwijl je de afwas doet, luister je naar een podcast over werkrust 🙂. Tussendoor check je nog even je mail, terwijl je kind vraagt of je een spelletje wilt doen. Klinkt productief, toch? Maar eerlijk: hoe vaak eindig je dan met half schone borden, een gemiste podcastclou en een kind dat inmiddels iets anders is gaan doen? Lees verder en zie waarom dit niet werkt. Maar ook wat wel.
