Werk jij ook in het onderwijs en ervaar je soms dat je werk nooit écht af is? Er ligt altijd wel een toets of werkstuk om na te kijken, er moet altijd nog een les voorbereid worden, en je mailbox vult zich continu met nieuwe berichten. Anders dan bij beroepen met een duidelijk eindproduct—zoals een
Multitasken voelt soms als een superkracht. Terwijl je de afwas doet, luister je naar een podcast over werkrust 🙂. Tussendoor check je nog even je mail, terwijl je kind vraagt of je een spelletje wilt doen. Klinkt productief, toch? Maar eerlijk: hoe vaak eindig je dan met half schone borden, een gemiste podcastclou en een
Wat ga ik doen? En hoe lang? En wanneer? Nu het schooljaar weer in volle vaart van start is gegaan stel ik me vaak deze vragen. Hoe schep ik orde in de bonte verzameling taken, lessen en klussen?
Wij gaan aan de vierde schoolweek beginnen en zijn daarmee alweer halverwege de eerste periode. Deze periode eindigt met een toetsweek voor de herfstvakantie. Tijd dus om de balans op te maken. Voor de leerlingen èn voor mij. Lang leve de D-toets!
‘Gefeliciteerd met je werkjubileum!’ Elke zomer moet ik weer even glimlachen als ik deze melding krijg op LinkedIn. De verjaardag van mijn baan. Nog leuker zijn de felicitaties van vrienden en (oud) collega’s (ik mag ook graag anderen feliciteren :) Alweer 15 jaar in het onderwijs. Nee dan hoor je niet meer bij de ‘jonge
Weinig mensen gaan het onderwijs is uit liefde voor nakijkwerk. Ik in ieder geval niet. Met de blik op de komende toetsweek vroeg ik mijzelf af: “Waarom toets ik eigenlijk?” Het leverde een mooi onderzoekje op en een paar tips over het beperken van nakijkwerk.
NIeuwsberichten over werkdruk in het onderwijs gaan vaak over vergaderen. Dat vind ik vreemd. Onderwijs is teamwerk en daarom moet er soms wat worden afgesproken met elkaar. Het probleem zit hem meer in hoe we vergaderen. Daar valt denk ik nog veel te winnen. Een reisje door wat managementboeken leerde me 10 verbeterpunten.
De niettang, whiteboard markers, de plakbandhouder, allemaal spullen die we dagelijks gebruiken. Maar ook spullen die dagelijks irritatie opwekken als ze niet direct voorhanden zijn. Stel dat je iedere keer 1 minuut op zoek bent per item. Dit maakt 5 minuten per dag, een half uur per week. Tijd die je ook in leuke en/of
En is hij daar: de eerste dag op school. Omdat ik altijd wel wat (belangrijks) vergat, heb ik voor mezelf een lijstje gemaakt. Eigenlijk net als met kamperen. Wat ga ik doen en wat (nog) niet?
Elke dag voelt het alsof er altijd meer te doen is dan je aankan, toch? Of je nu lessen voorbereidt, toetsen nakijkt of vergaderingen plant, het werk lijkt nooit echt op te houden. Maar wat nou als je jezelf elke ochtend één simpele vraag stelt: “Wat betekent het om vandaag klaar te zijn?”