Druk (Another Round) van Thomas Vinterberg is zo’n film die je nog een tijdje blijft achtervolgen. Vier middelbare schoolleraren die vastzitten in de sleur van het leven, besluiten een nogal ongebruikelijk experiment aan te gaan: ze proberen constant een klein alcoholpromillage in hun bloed te houden om te zien of dat hun leven verbetert. Klinkt absurd? Ja. Maar dat is nou juist wat het zo intrigerend maakt.
Een shot inspiratie (met een kater achteraf)
De film draait om Martin (gespeeld door de altijd geweldige Mads Mikkelsen), een geschiedenisleraar die zijn passie voor het vak en het leven kwijt is. Zijn huwelijk zit in het slop, zijn leerlingen gapen hem verveeld aan – kortom, hij zit er helemaal doorheen. Samen met drie collega’s besluit hij het roer om te gooien door te experimenteren met de theorie dat mensen geboren worden met een tekort van 0,5 promille alcohol in hun bloed. Een beetje alcohol zou je creatiever, socialer en relaxter maken.
Aanvankelijk lijkt het te werken. Martin bloeit op, geeft weer energieke lessen en weet zijn leerlingen te inspireren als nooit tevoren. Die scène waarin hij met een glas wijn op de tafel danst terwijl hij historische anekdotes vertelt? Briljant. Het lijkt even alsof alcohol het geheime recept is om het leven weer spannend te maken.
Lesgeven met een kater
Wat Druk zo raak maakt, is dat het niet alleen over alcohol gaat – het gaat over hoe je het vuur in jezelf brandend houdt, vooral als je werk begint aan te voelen als een sleur. Hoe blijf je na jaren voor de klas nog scherp en geïnspireerd? Hoe blijf je in contact met je leerlingen als de generatiekloof steeds groter wordt? Het experiment met alcohol staat symbool voor die zoektocht naar verbinding en betekenis.
Maar Vinterberg laat ook de keerzijde zien. De mannen raken steeds meer afhankelijk van de alcohol. De lijn tussen experiment en verslaving wordt dunner, en de gevolgen blijven niet uit. Martin en zijn vrienden beginnen de controle te verliezen – op het werk, thuis en in hun vriendschappen. En precies daar zit de kracht van de film: het begint als een komedie, maar langzaam kruipt het drama onder je huid.
Het pseudo-wetenschappelijke sausje
Dat hele verhaal over het alcoholtekort in je bloed is natuurlijk dikke onzin – en dat weet Vinterberg ook. Maar het werkt als een slimme metafoor voor hoe we soms allemaal naar een uitweg zoeken. Even iets om het leven nét wat makkelijker, luchtiger of spannender te maken. De film speelt met dat idee zonder er een moralistisch oordeel over te vellen.
Waarom je ‘m moet zien
Druk is grappig, ongemakkelijk en pijnlijk tegelijk. De humor zit ‘m vooral in de ongemakkelijke situaties waarin de mannen belanden – denk aan dronken uitbarstingen tijdens vergaderingen of half mislukte lessen. Maar de film schuwt de duistere kanten van alcoholgebruik niet. Dat maakt het juist zo sterk: je lacht, maar je voelt ook de onderliggende tragiek. En die slotscène – waarin Mads Mikkelsen een fenomenale dans neerzet – is het soort filmisch hoogtepunt dat je niet snel vergeet.
Druk is meer dan een film over alcohol. Het gaat over het vinden van balans, over ouder worden, over het herontdekken van passie – en over de vraag hoe ver je wilt gaan om het leven weer spannend te maken. Een absolute aanrader. 🍷🍻 😄
Ontdek meer van Werkrust | Ontspannen werken in het onderwijs
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
