Uiteindelijk zijn we allemaal opvoeders in het onderwijs. Of we nu werken met kleuters, tieners of bijna volwassenen, we zijn onlosmakelijk verbonden met de ontwikkeling en het gedrag van onze leerlingen. Zoals een collega het eens treffend zei: “Ik bevind me het grootste deel van mijn werkdag in een ruimte waar 95% van de mensen iets anders wil dan dat ik wil dat er gebeurt.” Het kan dan soms een uitdaging zijn om structuur, kennisoverdracht en een band opbouwen te combineren. Maar er is hulp.
‘Stop met studiewijzers in SOM of Magister en keer terug naar het papieren schriftje’. Aldus het Montessori College in Almere. Dit artikel is geïnspireerd door de podcast van Johannes Visser van de Correspondent, waarin hij bespreekt hoe de inzet van technologie de autonomie van leerlingen beïnvloedt. Zijn inzichten zetten me aan het denken: gebruik ik digitale tools om leerlingen zelfstandig te maken, of houd ik ze juist afhankelijk? Hou ik ze bij de hand en voorkauw ik alles, of geef ik ze de kans om zelfstandig te navigeren, fouten te maken, en daarvan te groeien?
“Weet je wat het is Meneer, ik heb gewoon geen motivatie”
Ik weet niet precies sinds wanneer, maar dit hoor ik steeds vaker. Bij leerlingen maar ook bij jonge collega’s.
Het moet wel leuk zijn op school en het liefst makkelijk. Hoe vaak ik de laatste tijd in oudergesprekken het woord ‘bikkelen’ niet heb laat vallen weet ik niet meer. Of verbazing over whatsappende collega’s in de pauze.
Is het daadwerkelijk een generatiekloof of is dit een universeel pubersymptoom?
Ben ik nog wel voldoende in verbinding met jongere generaties?
Gelukkig spreek ik vandaag Janneke ter Bille, Gen Z en puberexpert.
Over hoe in gesprek te blijven met de ‘jongere garde’. In de klas maar ook met collega’s. Wat werkt wel, en wat werkt niet?
Docenten leiden aan een zorgsyndroom. Ze moeten zich veel meer richten op de groep dan op het individu. En stop met het gebruiken van de term ‘leerachterstand’ na Corona. Dit zijn zomaar drie ferme stellingen van Hogeschooldocent Emiel van Doorn. Hij probeert in zijn rijke carrière collega’s kennis te laten maken met mediërend leren. Wat is dit precies en hoe kan het zorgen voor Werkrust?
Annegreet van Bergen, auteur van bestsellers als De Gouden Jaren en Het Goede Leven, was jarenlang journaliste en chef van de economieredactie van Elsevier. Ze vertelt hoe een burn-out haar leven ingrijpend veranderde.
Er kwam een boek over wat ze leerde over werkdruk, balans en herstel. Over de uitputtende werkcultuur en het vinden van rust in een wereld vol verwachtingen. In een mooi persoonlijk gesprek vertelt ze over haar ervaringen met onderwijs. En hoe tegenslag uiteindelijk leidde tot het grote succes van haar schrijverschap.
