Hij is ras Noordwijkerhouter, zit in de gemeenteraad voor het CDA en is decaan. Maar bovenal staat hij bekend als dè MAVO docent. ‘Even strijd met die gasten, heerlijk vind ik dat.’ Wat is het geheim van deze MAVO expert?
Ik heb de 2e graads lerarenopleiding gedaan in Amsterdam. Dat was toen nog een combinatie studie van geschiedenis en aardrijkskunde. Dat vond ik zelf als leerling leuke vakken. Ik heb vooral interesse in het menselijke verhaal. Ook bij aardrijkskunde. Geef mij maar de sociale geografie, met stenen heb ik niet zo veel.
Ik kom uit een onderwijsfamilie. Mijn vader heeft jaren les gegeven op het Fioretti College in Hillegom. Hij heeft mij niet geïnspireerd hoor. Als jong volwassene wil je natuurlijk niet gaan doen wat je vader doet.
Ik ben begonnen met lesgeven op de MVO Lucia in Lisse. Poeh dat was wel een cultuurshock voor een beginnend docent! Wat een grofgebekte meiden waren dat. Ik zat als 21 jarige jongen soms echt met mijn oren te klapperen. Ik vond het wel vanaf het begin af aan leuk. Zeker toen ik het tweede jaar een hele leuke mentorklas kreeg vol stuiterballetjes.
Na de MVO werkte ik op de Bernardus MAVO in Hillegom en de MAVO Uitermeer in Lisse. Je volgde waar je uren kon krijgen. Na een fusie werk ik nu al jaren op het Fioretti College in Lisse.
Wat een MAVO docent is? Ten eerste moet je je niet alleen op kennisoverdracht richten. Het gaat bovenal om de band met de klas. Ik vind het heerlijk om af en toe strijd te hebben met een paar leerlingen. Het zijn vaak goudeerlijke gasten maar wel direct. Ze werken echt voor jou als docent, of juist niet.
Die band smeed je vaak buiten het lokaal. Als ik op reisweek met ze ben in Berlijn groeit dat bijvoorbeeld. Dan zie je soms dat ze heel aanhankelijk zijn. Of oprechte verwonderd (‘bestaat dit echt Meneer?’)
Sebastiaan gaat ook regelmatig met een collega en een groep leerlingen naar een cabaretvoorstelling in de regio. Sommige leerlingen komen dan voor het eerst in een theater.
In een MAVO les is je structuur heel belangrijk. Een hulpmiddel kan hierbij het boekje “De 6 rollen van leraar” zijn. Denk bijvoorbeeld aan je rol als gastheer. Ik sta altijd bij de deur als de leerlingen binnen komen. Daar heet ik ze welkom uit oprechte interesse. Daarmee zet meteen de toon. Ik zie soms collega’s achter hun bureau zitten of achter hun boek. Dan ben je geen gastheer en mis je dat moment.
Ook moet je je rol als presentator en didadicus niet onderschatten. Zorg dat je je spullen op orde hebt. Je presentatie op het bord, je filmpjes klaar, je boeken gereed etc…
Als pedagoog is het belangrijk wat je doet als de eerste leerling een regel van je overtreedt. Hoe ga je daar mee om? Ik laat altijd merken dat zo’n grens wordt overschreden. Dat kan alleen al zijn door even te kijken of een stilte te laten vallen. Als je maar iets doet.
Je moet nooit gaan schreeuwen. Dat is een teken van onvermogen. Soms hoor ik een collega zeggen dat hij/zij een hele klas zat is. Dat is natuurlijk nooit zo. Het gaat dan om 3 of 4 leerlingen. Wat ook niet helpt is leerlingen klassikaal aanspreken. Je kunt ze beter apart nemen.
Het heel belangrijk dat je consequent bent. De klassieker is natuurlijk de waarschuwing ‘Wie er nu nog door mij heen praat krijgt straf.’ Als je dat dan niet waarmaakt dan ben je weg. Als docenten niet echt zijn, een rol spelen, dan ruiken ze dat. Ga zo dicht mogelijk bij je persoonlijkheid zitten zo lang het professioneel blijft.
Sommige collega’s vergeten ook de les af te sluiten. Die laten het dan een beetje lopen. Wat er dan gebeurt is dat 25 leerlingen bij de deur gaan staan dringen. Het zijn kleine dingen maar als je ze gewoon laat zitten tot de bel gaat dan laat je wel weten dat je ‘in charge’ bent.
Je moet bereid zijn om je aanpak steeds een beetje bij te werken. Ik had het in ieder geval niet in één keer in de vingers. Dan nam ik mijn lessen op en analyseerde ik deze. Ook keek ik bij ervaren collega’s hoe zij sommige situaties oplosten. Na een jaar of vijf vond ik mijn eigen stijl.
Sebastiaan werkt al jaren fulltime en soms zelf meer dan dat. Hoe combineert hij zijn drukke onderwijsbaan met zijn jonge gezin, zijn raadswerk, sport (3x hardlopen per week) en sociale leven?
De kunst is om zoveel mogelijk te plannen. Ik zie wel eens collega’s gestresst bij het kopieerapparaat staan omdat ze nog een toets moeten inleveren. Ik plan bijvoorbeeld iedere maandag een blokje ‘check toetsen’ zodat mij dat nooit overkomt. Zo vul ik mijn hele Google agenda vol met afspraken zodat ik het overzicht kan bewaken.
En de toekomst?
HAVO klassen lijken me ook leuk om les te geven. Dat zijn toch vaak een beetje hetzelfde soort leerlingen. Bij VWO klassen mis ik het ‘spelletje’. Daarmee bedoel ik de strijd om ze ‘aan’ te krijgen. Dat zijn ze vaak al. Geef mij maar een robbertje vechten om de aandacht.
